Biz yaşadığımız yerde eriğe hiç para vermedik, her yerde erik bahçeleri vardı. Akrabalarımızın ya da değil mutlaka erik ağaçlarına erişim sağlardık. Ben eriğin alınıp satılan bir şey olduğunu düşünmezdim. Pazarda tezgahta gördüğüm erikleri hep adamlar bahçelerde gezerken toplamışlar da satıyorlar sanardım.
Yıllar sonra bir arkadaşım para ile erik aldığında aklıma geldi, bu yaşıma geldi hâlâ eriğe para vermedim.
Çağla da öyle.