Büyük ihtimalle sorunu ters anlayıp cevaplamış olabilirim. O yüzden ölçü ne bilmiyorum. Şöyle birşey demek istedim.
Bir sosyal aktivitede yalnız oldugunu ve bu sebeple duygusal olarak yoğun (gergin, utangaç vs) olduğunu farz et. Yanına yaklaşan birinin ortamda bulunan biri hakkında komik yada yakın birşey söylediğini yada detayli bir şekilde anlattığını düşün. (Aslında laf taşıyan birine güvenilmez tabir edilir.) O duygu yoğunluğundan dolayı tebessüm edip konuşmayı sürdürdün. Hem rahatladın hem muhabbetten keyif alıp arkadaşlığı ilerlettin. Bir kaç zaman sonra senin hakkında başkasından birşey duyduğunda bütün herşey tuzla buz oluyor. "Ben sana güvenmiştim." Baş cümle oluyor. (Aslında o insan insanlarla iletişim konusunda tek bildiği insandan insana taşıyarak kurmaktı. Ve başta sen bunu gördün ama duygular buna izin vermedi. Biri beni rahatlarsın, kabul etsin ortamda beklentisi içindeydin) vs vs